Zespół Homera

Oprócz objawów w zakresie narządu krążenia w przypadkach tętniaka tętnicy głównej części piersiowej mogą powstawać liczne objawy wskutek ucisku różnych narządów. Wskutek ucisku płuc powstaje iniedodma płuc i proces zapalny może z tętniaka przechodzić ina płuco, powodując odoskrzelowe zapalenie płuc. Ucisk tętniaka na nerw współczulny powoduje po wstanie zespołu Homera, charakteryzującego się opadnięciem powieki (ptosis), zwężeniem źrenicy (myosis) i zapadnięciem gałki ocznej (enophthalmus). Ucisk na nerw błędny wiedzie do zwolnienia tętna, do uporczywego, suchego kaszlu, a także dychawicy sercowej i wymiotów. Ucisk na nerw przeponowy wywołuje duszność, upośledzenie ruchomości dolnej granicy płuc wskutek zmniejszenia ruchu przepony. Przy ucisku na żyłę główną górną utrudniony jest dopływ krwi do serca i wytwarza się zastój wsteczny z obrzękiem oraz sinicą szyi, twarzy i ramion. Umiejscowienie tętniaka w części zstępującej aorty piersiowej może doprowadzić do ucisku na przełyk, objawiającego się utrudnieniem przełykania (dysphagia) oraz rozszerzeniem przełyku ponad zwężeniem (Wehling). W razie podejrzenia obecności tętniaka nie należy zakładać choremu zgłębnika, gdyż łatwo można nim przebić ścianę tętniaka i wywołać szybką śmierć chorego z powodu krwotoku. Sohn i Levine zwracają uwagę, że mały tętniak wychodzący z zatoki Valsalvy może nie wlywoływać żadnych objawów aż do chwili pęknięcia do worka osierdziowego z wytworzeniem krwiaka osierdzia i tamponady serca.