Zdrowie

Znane są powszechnie bóle w obrębie kości występujące w końcu pierwszego okresu, nasilające się nocą (dolores osteoscopi s. dolores nocturni). Jest to klasyczny objaw tzw. […]

Porównując piśmiennictwo syfilidologiezne polskie i zagraniczne z pierwszych dziesięcioleci bieżącego stulecia z piśmiennictwem lat ostatnich dostrzega się wyraźne zmniejszenie zainteresowania zmianami kiłowymi w układzie kostno-stawowym. […]

Dla wykwitów kiły III okresu znamienne są rozległe nacieki, składające się z limfocytów, komórek plazmatycznych, histiocytów, fibroblastów, komórek nabłonkowych i komórek olbrzymich. Układ poszczególnych elementów […]

Kiła późna migdałków występuje bardzo rzadko, niemniej umiejscowienie to jest dość niebezpieczne (w przypadku kilaka) ze względu na bliskość dużych naczyń. W dawnym piśmiennictwie kazuistyka […]

Terenem, na którym szczególnie wyraźnie można prześledzić różne odmiany kiły późnej, jest język. Kiła języka może przebiegać w postaci płaskich, powierzchownych nacieków bez skłonności do […]

Pomiędzy zmianami w skórze a wykwitami kiły późnej w błonach śluzowych zachodzi pewna analogia. Również w błonach śluzowych mogą one występować w postaci albo płaskich, […]

W rozpoznaniu różnicowym należy brać pod uwagę te jednostki chorobowe, których przebieg jest przewlekły, z powstawaniem nacieków i rozpadających się guzów oraz owrzodzeń, jak: 1. […]

Kilak (gumma) może rozwinąć się w każdym narządzie, jednak w niektórych narządach występuje częściej, w innych rzadziej. Najczęściej występuje w skórze i tkance podskórnej oraz […]

W rozpoznaniu kiły guzkowo-pełzakowatej najważniejszą rolę spełnia jej charakterystyczna morfologia oraz badanie serologiczne. Jednak ze względu na to, że odczyny klasyczne są dodatnie tylko w […]

Jest to stosunkowo łagodna postać kiły późnej. Charakterystycznym dla niej wykwitem jest okrągły guzek kilowy (tuberculum syphiliticum — nodulus sy- philiticus) zajmujący głębokie warstwy skóry, […]