Dla wykwitów kiły III okresu znamienne są rozległe nacieki, składające się z limfocytów, komórek plazmatycznych, histiocytów, fibroblastów, komórek nabłonkowych i komórek olbrzymich. Układ poszczególnych elementów […]
Kiła późna migdałków występuje bardzo rzadko, niemniej umiejscowienie to jest dość niebezpieczne (w przypadku kilaka) ze względu na bliskość dużych naczyń. W dawnym piśmiennictwie kazuistyka […]
Prócz języka, typowym umiejscowieniem kilaków jest podniebienie twarde i miękkie, przegroda nosowa oraz nosogardziel. Na podniebieniu twardym proces może przebiegać tylko w obrębie błony śluzowej, […]
Terenem, na którym szczególnie wyraźnie można prześledzić różne odmiany kiły późnej, jest język. Kiła języka może przebiegać w postaci płaskich, powierzchownych nacieków bez skłonności do […]
Pomiędzy zmianami w skórze a wykwitami kiły późnej w błonach śluzowych zachodzi pewna analogia. Również w błonach śluzowych mogą one występować w postaci albo płaskich, […]
W rozpoznaniu różnicowym należy brać pod uwagę te jednostki chorobowe, których przebieg jest przewlekły, z powstawaniem nacieków i rozpadających się guzów oraz owrzodzeń, jak: 1. […]
W rozpoznaniu kiły guzkowo-pełzakowatej najważniejszą rolę spełnia jej charakterystyczna morfologia oraz badanie serologiczne. Jednak ze względu na to, że odczyny klasyczne są dodatnie tylko w […]
Jest to stosunkowo łagodna postać kiły późnej. Charakterystycznym dla niej wykwitem jest okrągły guzek kilowy (tuberculum syphiliticum — nodulus sy- philiticus) zajmujący głębokie warstwy skóry, […]
Późne zmiany kiłowe w skórze posiadają pewne wspólne cechy charakterystyczne, odróżniające się od zmian wczesnych występujących w kile II okresu. Są one albo pojedyncze, albo […]
Copyright © 2025 | WordPress Theme by MH Themes