Miesiąc: styczeń 2018

Kiła późna migdałków występuje bardzo rzadko, niemniej umiejscowienie to jest dość niebezpieczne (w przypadku kilaka) ze względu na bliskość dużych naczyń. W dawnym piśmiennictwie kazuistyka […]

Terenem, na którym szczególnie wyraźnie można prześledzić różne odmiany kiły późnej, jest język. Kiła języka może przebiegać w postaci płaskich, powierzchownych nacieków bez skłonności do […]

Pomiędzy zmianami w skórze a wykwitami kiły późnej w błonach śluzowych zachodzi pewna analogia. Również w błonach śluzowych mogą one występować w postaci albo płaskich, […]

W rozpoznaniu różnicowym należy brać pod uwagę te jednostki chorobowe, których przebieg jest przewlekły, z powstawaniem nacieków i rozpadających się guzów oraz owrzodzeń, jak: 1. […]

Kilak (gumma) może rozwinąć się w każdym narządzie, jednak w niektórych narządach występuje częściej, w innych rzadziej. Najczęściej występuje w skórze i tkance podskórnej oraz […]

W rozpoznaniu kiły guzkowo-pełzakowatej najważniejszą rolę spełnia jej charakterystyczna morfologia oraz badanie serologiczne. Jednak ze względu na to, że odczyny klasyczne są dodatnie tylko w […]

Jest to stosunkowo łagodna postać kiły późnej. Charakterystycznym dla niej wykwitem jest okrągły guzek kilowy (tuberculum syphiliticum — nodulus sy- philiticus) zajmujący głębokie warstwy skóry, […]

Późne zmiany kiłowe w skórze posiadają pewne wspólne cechy charakterystyczne, odróżniające się od zmian wczesnych występujących w kile II okresu. Są one albo pojedyncze, albo […]

Zmianę obrazu klinicznego kiły późnej, jaką stwierdzamy w ciągu ostatnich lat, należy przypisać między innymi następującym czynnikom: 1. Przeprowadzone w latach powojennych masowe badania serologiczne, […]

Częstość występowania późnych zmian kiłowych w różnych narządach nie jest stała. Porównując dane statystyczne sprzed lat kilkudziesięciu z danymi współczesnymi stwierdza się bardzo duże różnice. […]