Anatomia patologiczna – kiła tętnic wieńcowych serca

Zmiany kiłowe umiejscowione w zatokach Valsalvy powodują zwężenie ujść tętnic wieńcowych. Silny rozrost odczynowy tkanki łącznej jeszcze bardziej zacieśnia ujścia. Samo leczenie swoiste może sprzyjać dalszemu zwężeniu się ujść wskutek wzrastającego kurczenia się tkanki łącznej. Pełny obraz endarteriitis coionaria syphilitica widuje się rzadko; znacznie częściej niewydolność wieńcowa jest wywołana powoli narastającym zwężeniem ujścia. Neubiirger i Terplan w badaniach doświadczalnych stwierdzili w kiłowo zmienionym sercu królika nacieki z limfocytów w naczyniach wieńcowych, zgrubienie ścian tętnic wieńcowych z wybujałą błoną wewnętrzną, zwężającą światło naczyń z następowym tworzeniem się blizn w tych miejscach. Przytoczone zmiany wyraźnie przemawiają za możliwością występowania typowych zmian kiłowych wzdłuż tętnic wieńcowych, zwłaszcza że Warthin (wg 15) stwierdził wielokrotnie krętki blade wśród nacieków w sercu u osób z kiłą nabytą.